23.5.14

Ο ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΠΕΣΤΡΟΦΑΣ² ΘΥΜΑΤΑΙ…

Ο ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΠΕΣΤΡΟΦΑΣ² ΘΥΜΑΤΑΙ…

Ήταν ένα ζεστό απόγευμα. Και μετά δεν ήταν και τόσο ζεστό, θυμάμαι. Τότε ξεκίνησαν όλα.

Τα υπόλοιπα μας τα λέει ο Tomek σ’ αυτήν τη συνέντευξη:

Μπορεί ο κύκλος να είναι πολύ κλειστός, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ μεγάλος. Πιάνει από την Κρήτη, περνάει από Αθήνα–Θεσσαλονίκη και φτάνει μέχρι την Καταλονία. Όταν τον ξεκίνησα είχα πολύ συγκεκριμένα πράγματα στο μυαλό μου, το συζήτησα αρκετά με τον Τάσο Ζαφειριάδη [...] και καθορίσαμε χαλαρά κάποιους αυστηρούς κανόνες… (ή ανάποδα; Δεν θυμάμαι). Μετά συνέταξα το μανιφέστο, έφτιαξα το layout και βούρ στο πατσά… Πατήσαμε σε δυο-τρία σημεία που ταλαιπωρούν το ελληνικό (και όχι μόνο) comic και τους δημιουργούς και βρήκαμε τρόπους να απελευθερωθούμε απ’ αυτά. Καταργήσαμε το χαρτί και την εκτύπωση, εφαρμόσαμε χαλαρά deadlines (όλοι στον κύκλο αυτό το αγαπάμε περισσότερο απ’όλα… χαχαχά), μικρό ασπρόμαυρο φορμάτ (τέσσερα καρέ) και ό,τι θέμα θέλει ο καθένας. Για μένα, το τελευταίο ήταν το πιο σημαντικό απ’ όλα και πιστεύω ότι πρέπει στην Ελλάδα σιγά-σιγά να καθορίζονται κάποιες τάσεις στα comics, θεματικά και σχεδιαστικά και να δημιουργούνται ομοιογενείς πυρήνες, χωρίς να κλείνονται στο εαυτό τους εννοείται. Το πήρα λοιπόν απ’ την ανάποδη και αντί να προσκαλέσω 100 με διαφορετικό στιλ-θεματολογία και να τους καθορίσω το θέμα (αυτό θα λειτουργούσε πιεστικά), κάλεσα λίγους που πίστευα ότι ταιριάζουν κάπως τα χνώτα μας και έτσι δημιουργήθηκε μια παρέα που ανταλλάσσει mail, comments, ιδέες, προτάσεις κ.ά.. Μ’ αυτόν τον τρόπο πετύχαμε να φτιάξουμε ένα blog συμπαγές, ομοιόμορφο, με τακτική ροή και χωρίς… θα το ξαναπώ… πιέσεις χρονικές και θεματικές. Πριν μια βδομάδα, μάλιστα, κατά την διάρκεια του Comicdom Con, είχαμε την πρώτη μας μάζωξη για καφέ. Έτσι, για να δούμε τι κρύβεται πίσω από τα avatars. Περισσότερα δεν μπορώ να πω, γιατί ήδη μ’ αυτά που είπα με περιμένει βαριά καμπάνα από τον Ναύαρχο Πέστροφα, ο οποίος με το έτσι θέλω επέβαλε στο #TVCC έναν σκληρό σουρεαλιστικό νόμο και εφάρμοσε την απαγόρευση ανεβάσματος των strips μετά τις 10 το βράδυ.

Και φυσικά για τις αποκαλύψεις του ο Tomek πέρασε στρατοδικείο αμέσως μετά. Δεν θυμάμαι πολύ καλά την ποινή -νομίζω καθάρισε με ένα πλαστικό μαχαίρι όλες τις πεταλίδες από τον πάτο της Ναυαρχίδας.

Θυμάμαι όμως τις εντυπώσεις που άφησε ο Πολύ Κλειστός Κύκλος λίγο μετά το ξεκίνημα:

Το #TVCC, όπως προτιμούν να αποκαλούν το εγχείρημά τους (μαζί με το κάγκελο), είναι μια σειρά από ξεκαρδιστικά strips με θέμα … ό, τι μπορείς να φανταστείς! Την ώρα που επισκέφτηκα το blog ήταν 30 στο σύνολο, το ένα καλύτερο από το άλλο. Μην κάνεις καν τον κόπο να ξεχωρίσεις ποιο είναι το καλύτερο (αλήθεια, το προσπάθησα και είναι μάταιο)! Είναι απίθανα όλα. Και αυτό γιατί ο κάθε ένας από τους δημιουργούς – όλοι λίγο-πολύ γνωστοί στο χώρο – έχει ένα προσωπικό ύφος, μοναδικό. Κοινό σημείο ο σταθερός αριθμός των panels και η απίθανη διάθεση να περάσουν καλά δημιουργώντας. Δεν υπάρχει τίποτα που να δεσμεύει τους δημιουργούς στην πραγματικότητα, καθώς το strip σα φόρμα μοιάζει να περιορίζει αλλά στα κατάλληλα “χέρια” μπορούν να γίνουν θαύματα! Πάντως για τις προθέσεις των δημιουργών δε ξέρουμε τίποτα γιατί το μανιφέστο του κινήματος το ξέχασε ο Tomek στον οδοντίατρο! [...] Μου αρέσει η καλή διάθεση, η υπέροχη αισθητική, το ιδιαίτερο χιούμορ καθώς και η ποικιλία που εξασφαλίζει η εναλλαγή των δημιουργών. Μην το χάσετε (τζάμπα είναι) με τίποτα!

Ήμουν πολύ ευχαριστημένος. Και διέταξα επίθεση. Και το #TVCC συνέχισε εντατικότερα.

Θυμάμαι τότε που ο Πολύ Κλειστός Κύκλος έκανε παρουσίαση των εργασιών του κατά το 1ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών (9 & 10 Δεκεμβρίου 2011) στο Ίδρυμα Κακογιάννη. Έμεινα τόσο ευχαριστημένος από την προβολή που έδωσα στα μέλη του Κύκλου 2 μέρες τιμητική, αλλά μετά τις πήρα πίσω για να μην κακομαθαίνουν. Εκτίμησαν τη χειρονομία πολύ πάντως. 









Θυμάμαι ακόμα λίγο μετά που τα μέλη του Πολύ Κλειστού Κύκλου Tomek, T.Z., Tasmar και Hector κατά τη διάρκεια ειδικής αποστολής έδωσαν συνέντευξη για το ένθετο «K» της Καθημερινής (27 Νοεμβρίου 2011). Έμεινα πολύ ευχαριστημένος από αυτά που είπαν, γι’αυτό όταν γύρισαν τους έβαλα να ξεχορταριάσουν τον κήπο του Στρατηγείου. Εκτίμησαν τη χειρονομία ιδιαιτέρως και με χαρά εκτέλεσαν τις εντολές μου.





Θυμάμαι τότε που ο Πολύ Κλειστός Κύκλος μετά από σχετικές εντολές μου κατέλαβε το Βραβείο Καλύτερης Ανθολογίας στα Comicdom Awards 2012. Έμεινα τόσο ευχαριστημένος, ώστε μοίρασα όλα τα παράσημά μου στα μέλη του Πολύ Κλειστού Κύκλου, μετά όμως τα πήρα πίσω γιατί είναι δικά μου. Εκτίμησαν τη χειρονομία πολύ πάντως.






Θυμάμαι, τέλος, που το εκλεκτό μέλος Kitrino Agori παρουσίασε τον Νοέμβριο του 2013 τη δουλειά του στο #TVCC στον τόμο “ΒΥΖΙΑ” (εκδόσεις Ένατη Διάσταση), τον οποίον και πρέπει να αναζητήσετε επειγόντως.





Τόσες αναμνήσεις. Συγκινήθηκα.

Θα τους βάλω να κάνουν λίγο τροχάδην να μου περάσει…

Με τιμή,


Ναύαρχος Φραγκίσκος Ι. Πέστροφας²






21.5.14

ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΕΠΙΛΟΓΟ...


#TVCC - ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Πέρασαν κιόλας 3,5 χρόνια και κάτι δευτερόλεπτα…

Από το πρώτο στριπάκι, ένα φιλοσοφικό ερώτημα μας έτρωγε τα σωθικά. Γίνεται να κλείσει ένας ήδη Πολύ Κλειστός Κύκλος;

Και τι δεν κάναμε για να λύσουμε αυτό το ζήτημα, το οποίο απασχολεί την ανθρωπότητα από τότε που οι ρόδες ήταν ακόμα τετράγωνες. 

Το μπλογκ The Very Closed Circle ξεκίνησε με ελάχιστους κανόνες, ώστε να δοθεί μια σχετική ελευθερία έκφρασης στα μέλη του. Χαρτί, μολύβι και τέσσερα καρέ, αυτά ήταν τα συστατικά για ένα πείραμα χωρίς ιδιαίτερα ελεγχόμενες τις συνθήκες διεξαγωγής του. Γλωσσοδέτες, αινίγματα, λαχνίσματα, πειράματα, πειράγματα, λογοπαίγνια, προπό, προπογκόλ, λίστες για ψώνια, όλα ήταν καθοριστικά στο αποτέλεσμα, ακόμα και τα σχόλια των αναγνωστών. Τα δοκιμάσαμε όλα!

500 στριπάκια μετά είμαστε πιο έμπειροι, αλλά και πιο μπερδεμένοι.

Γυρίσαμε λοιπόν στο σημείο που ξεκινήσαμε, όπως μοιραία κάνουν οι κύκλοι, κάναμε τον κύκλο μας και τον... ΚΛΕΙΣΑΜΕ!

Θα είμαστε τριγύρω...